O książce: rok / 30 grudnia 2012 roku światowej sławy radziecki dysydent Władimir Bukowski skończy 70 lat , a połowę z nich mieszkał w Cambridge – w maleńkim, zawilgoconym domku w stylu angielskim i zadymionym po rosyjsku, z kominkiem i zaniedbanym ogrodem. To ascetyczne mieszkanie, w którym zbiegały się niegdyś wszystkie wątki sowieckiej emigracji politycznej i gdzie mieścił się jej think tank, Władimir Konstantinowicz kupił za wynagrodzeniem za swoją pierwszą autobiograficzną książkę „I wiatr powraca…” i zaraz po tym ją napisał. jego wymieniono na Sekretarza Generalnego Chilijskiej Partii Komunistycznej, Luisa Corvalana, myślę, że gdyby nie ten powód wypchnięcia Bukowskiego z kraju, nasi przywódcy i sternicy wymyśliliby inny – za dużo krwi zostało zepsute. dla nich przez szalonego buntownika i „chuligana”. Próbowano go zmiażdżyć, złamać groźbami, aresztowaniami, diagnozami psychiatrycznymi i długimi wyrokami więzienia (w sumie Władimir Konstantinowicz spędził za kratami 12 lat), ale nie okazał skruchy, nie prosił o litość, nie cofnął ani słowa i nie zdradził żadnego ze swoich towarzyszy („Dziś ta sprawa wydaje mi się beznadziejna - dlatego się na to zgadzam” – lubił mawiać Bukowski).